Ik vind het heerlijk om verhalen te schrijven en mijn gedachten op papier te zetten. Soms twijfel ik of dit op mijn blog geplaatst moet worden, omdat er harde maar ook kritische taal in voorkomt. Even lekker klagen, afzeiken is nooit leuk, maar wel heerlijk om het van je af te schrijven. Dit lucht op en je raakt het kwijt in de vorm van geen stress meer etc.
Ik zie haast zelden zulke artikelen op blogs, of ik kom ze niet tegen terwijl ze wel bestaan. Dit kan natuurlijk ook, maar dit weerhoud mij niet ervan om altijd maar de positieve onderwerpen te belichten, want er is genoeg eigenlijk best veel negativiteit of slechtheid in de wereld. Oordelen, vooroordelen, etikettering noem maar op.

Anyway even terug naar mijn titel. Waar de titel omdraait is het volgende;
Studeren! Studeren en daarmee bedoel ik op HBO of Universitaire niveau. MBO wil ik niet negatief oordelen, ik kom daar zelf ook vandaan. Het is gewoon hele andere koek in vergelijking met HBO. En dit is puur uit eigen ervaring, lieve lezers.

Voor mij stelde het MBO weinig voor. Ik spreek dan over iets meer dan 8 jaar geleden. Zo weinig leerstof, wat je voor een toets moest leren en aan leerdoelen of persoonlijke ontwikkeling werd weinig tot niks gedaan. Mijn persoonlijke ontwikkeling hoefde ik niet in kaart te brengen en of jij je aan je leerdoelen hield of werkte keek men ook niet naar.
Het schoort altijd wel in het onderwijs ook al willen ze vele veranderingen doen, het blijft gewoon altijd wel iets houden, wat niet goed gaat.
Ik hoop wel dat het MBO de afgelopen jaren is verbetert, want in het werkveld of in de vervolgopleidingen heb je juist heel veel aan je leerdoelen etc. Geloof mij maar, ik ben zo blij dat ik hier nu wel aan werk, dat ik dit krijg in mijn  huidige opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening.

De belangrijkste vakken wat in iedere opleiding, sector maakt niet uit wat, daar hoort gewoon Nederlands in, Engels en wiskunde. Hier word je iedere dag in het dagelijks leven mee geconfronteerd.
Nu drijf ik weer af van het onderwerp waar het toch wel om moet gaan 🙂

De titel ‘Houd je commentaar voor je als…..’?
Mijn tentamenweek begint volgende week, misschien voor anderen studenten ook of voor anderen mensen niet. De periode hieraan vooraf geeft altijd zoveel stress, adrenaline shots als nooit tevoren, komen om de hoek kijken. Je weet niet meer dat je van voor of achter leeft, je gaat je eigen planning af om te zorgen dat je op tijd je deadlines haalt of de stof weet voor je tentamen. Mensen die tegen je praten hoor je even niet omdat je zo in je eigen wereld zit om nog meer koppelingen te kunnen maken in je hoofd, dat je de stof zelfs onder het eten in je hoofd aan het opsommen bent.

Ik ben het zo zat als mensen maar zeggen ‘Ow ik heb de hele week gewerkt, ik ben het zo zat en moe 🙁 ‘. en dit tegen jouw als student zeggen. Net als of ze het beeld hebben dat je niks doet. Misschien denken ze dan aan hun eigen schoolperiode, wat blijkbaar niks voorstelde. HALLO STUDEREN IS OOK ONTIEGELIJK ZWAAR. Hersenmoe word je ervan, niet lichamelijk of misschien toch een beetje. Iedere dag worden mijn hersenen op de proef gesteld. Iedere dag worden mijn hersenen groter, qua informatie opslaan. Het liefst stop ik een chip in mijn hoofd, zodat ik al mijn leerstof kan onthouden. Rond deze stressvolle periode wil ik wel afspreken met mensen uit mijn sociale netwerk, maar hier heb ik gewoon geen tijd voor, maar dit kan en lukt mij gewoon even niet. Daarna als alles achter de rug is, krijg jij mij volle aandacht. Jij als werkend sluit de deur om 17:00 of 18:00. Ik ga na dit tijdstip nog door en een weekend lang. Dus houd even je commentaar voor je als je moe bent, want moe zijn, zijn we allemaal. Of je werkt, studeert of dit niet heb.

Ik heb heel erg benieuwd naar jouw mening over dit onderwerp.
Schrijf een comment of reactie via mijn Facebook-page

Op dit artikel volgt nog een ander artikel, omdat ik z’n lang verhaal heb geschreven dat ik dit niet in 1 blogpost zet.
Hierdoor wordt het onoverzichtelijk.